LOFC
Lèxic Obert Flexionat de Català

Diccionari de divisió sil·làbica

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz
ParaulaSíl·labes
desacreditar (verb) des·a·cre·di·tar
desactivació (nom femení) des·ac·ti·va·ci·ó
desactivant (adjectiu) des·ac·ti·vant
desactivar (verb) des·ac·ti·var
desacuradament (adverbi) des·a·cu·ra·da·ment
desacurat (adjectiu) des·a·cu·rat
desada (nom femení) des·a·da
desadherir (verb) des·ad·he·rir
desadobar (verb) des·a·do·bar
desadornament (nom masculí) des·a·dor·na·ment
desadornar (verb) des·a·dor·nar
desafavorir (verb) des·a·fa·vo·rir
desafecció (nom femení) des·a·fec·ci·ó
desafeccionament (nom masculí) des·a·fec·ci·o·na·ment
desafeccionar (verb) des·a·fec·ci·o·nar
desafecta (nom femení) des·a·fec·ta
desafectació (nom femení) des·a·fec·ta·ci·ó
desafectar (verb) des·a·fec·tar
desafectat (adjectiu) des·a·fec·tat
desafecte (adjectiu) des·a·fec·te
desafecte (nom masculí) des·a·fec·te
desaferrar (verb) des·a·fer·rar
desafiador (adjectiu) des·a·fi·a·dor
desafiament (nom masculí) des·a·fi·a·ment
desafiar (verb) des·a·fi·ar
desafillar (verb) des·a·fi·llar
desafinació (nom femení) des·a·fi·na·ci·ó
desafinada (nom femení) des·a·fi·na·da
desafinadament (adverbi) des·a·fi·na·da·ment
desafinament (nom masculí) des·a·fi·na·ment
desafinar (verb) des·a·fi·nar
desafinat (adjectiu) des·a·fi·nat
desafiu (nom masculí) des·a·fiu
desaforament (nom masculí) des·a·fo·ra·ment
desaforar (verb) des·a·fo·rar
desaforat (adjectiu) des·a·fo·rat
desafortunat (adjectiu) des·a·for·tu·nat
desafur (nom masculí) des·a·fur
desafurar (verb) des·a·fu·rar
desagafar (verb) des·a·ga·far
desagençament (nom masculí) des·a·gen·ça·ment
desagençar (verb) des·a·gen·çar
desagermanar (verb) des·a·ger·ma·nar
desagradable (adjectiu) des·a·gra·da·ble
desagradablement (adverbi) des·a·gra·da·ble·ment
desagradar (verb) des·a·gra·dar
desagradós (adjectiu) des·a·gra·dós
desagraïda (nom femení) des·a·gra·ï·da
desagraïment (nom masculí) des·a·gra·ï·ment
desagrair (verb) des·a·gra·ir
desagraït (adjectiu) des·a·gra·ït
desagraït (nom masculí) des·a·gra·ït
desagregable (adjectiu) des·a·gre·ga·ble
desagregació (nom femení) des·a·gre·ga·ci·ó
desagregar (verb) des·a·gre·gar
desagreujament (nom masculí) des·a·greu·ja·ment
desagreujar (verb) des·a·greu·jar
desagrupatge (nom masculí) des·a·gru·pat·ge
desaiguar (verb) des·ai·guar
desaigüe (nom masculí) des·ai·güe
desairar (verb) des·ai·rar
desaire (nom masculí) des·ai·re
desaireig (nom masculí) des·ai·reig
desairejar (verb) des·ai·re·jar
desairós (adjectiu) des·ai·rós
desairosament (adverbi) des·ai·ro·sa·ment
desajuntar (verb) des·a·jun·tar
desajust (nom masculí) des·a·just
desajustar (verb) des·a·jus·tar
desalbardar (verb) des·al·bar·dar
desalcalinització (nom femení) des·al·ca·li·nit·za·ci·ó
desalenar (verb) des·a·le·nar
desalienar (verb) des·a·li·e·nar
desalineació (nom femení) des·a·li·ne·a·ci·ó
desalineament (nom masculí) des·a·li·ne·a·ment
desalinear (verb) des·a·li·ne·ar
desallitar (verb) des·a·lli·tar
desallotjament (nom masculí) des·a·llot·ja·ment
desallotjar (verb) des·a·llot·jar
desalterar (verb) des·al·te·rar
desamagar (verb) des·a·ma·gar
desamar (verb) des·a·mar
desamarrar (verb) des·a·mar·rar
desament (nom masculí) des·a·ment
desamic (adjectiu) des·a·mic
desamic (nom masculí) des·a·mic
desamidació (nom femení) des·a·mi·da·ci·ó
desamiga (nom femení) des·a·mi·ga
desamigar (verb) des·a·mi·gar
desaminació (nom femení) des·a·mi·na·ci·ó
desaminar (verb) des·a·mi·nar
desamistançar (verb) des·a·mis·tan·çar
desamistat (nom femení) des·a·mis·tat
desamor (nom AMB) des·a·mor
desamor (nom masculí) des·a·mor
desamorar (verb) des·a·mo·rar
desamorós (adjectiu) des·a·mo·rós
desamorrar (verb) des·a·mor·rar
desamortitzable (adjectiu) des·a·mor·tit·za·ble
desamortització (nom femení) des·a·mor·tit·za·ci·ó

1401 - 1500 de 6050 resultats amb d   anteriors següents

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

Cerca

  • Llista alfabètica
Buscar en aquest diccionari: