|
repicar - verb
re·pi·car transitiu; intransitiu
| Indicatiu
|
|---|
| Present
| Pretèrit imperfet
| Passat simple
| Futur
|
repico repiques repica repiquem repiqueu repiquen
| repicava repicaves repicava repicàvem repicàveu repicaven
| repiquí repicares repicà repicàrem repicàreu repicaren
| repicaré repicaràs repicarà repicarem repicareu repicaran
|
| Condicional
| Subjuntiu
| Imperatiu
| |
| Present
| Pretèrit imperfet
|
|
repicaria repicaries repicaria repicaríem repicaríeu repicarien
| repiqui repiquis repiqui repiquem repiqueu repiquin
| repiqués repiquessis repiqués repiquéssim repiquéssiu repiquessin
| repica repiqui repiquem repiqueu repiquin
|
| Infinitiu | repicar |
|---|
| Gerundi | repicant |
|---|
| Participi | | repicat | repicada | | repicats | repicades |
|
|---|
Flexionat com: abarrocar forma nominal : repicó, repicament, repicat Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana
|
Lèxic Obert Flexionat de Català
El LOCF és un conjunt de recursos lingüístics orientat al gran públic, però també a la comunitat científica. Es tracta d’una eina per a tots els que treballen en llengua catalana o tenen interès o dubtes sobre el seu funcionament. Tots els continguts del LOCF es troben en constant desenvolupament.
|