afalagar - verb

a·fa·la·gar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
afalago
afalagues
afalaga
afalaguem
afalagueu
afalaguen
afalagava
afalagaves
afalagava
afalagàvem
afalagàveu
afalagaven
afalaguí
afalagares
afalagà
afalagàrem
afalagàreu
afalagaren
afalagaré
afalagaràs
afalagarà
afalagarem
afalagareu
afalagaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
afalagaria
afalagaries
afalagaria
afalagaríem
afalagaríeu
afalagarien
afalagui
afalaguis
afalagui
afalaguem
afalagueu
afalaguin
afalagués
afalaguessis
afalagués
afalaguéssim
afalaguéssiu
afalaguessin

afalaga
afalagui
afalaguem
afalagueu
afalaguin
Infinitiuafalagar
Gerundiafalagant
Participi
afalagatafalagada
afalagatsafalagades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : afalac, afalagament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana