pronominal; transitiu; intransitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| afino afines afina afinem afineu afinen | afinava afinaves afinava afinàvem afinàveu afinaven | afiní afinares afinà afinàrem afinàreu afinaren | afinaré afinaràs afinarà afinarem afinareu afinaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| afinaria afinaries afinaria afinaríem afinaríeu afinarien | afini afinis afini afinem afineu afinin | afinés afinessis afinés afinéssim afinéssiu afinessin | afina afini afinem afineu afinin | ||
| Infinitiu | afinar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | afinant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : afinament, afinació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana