saber - verb

sa·ber

transitiu; auxiliar; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur

saps
sap
sabem
sabeu
saben
sabia
sabies
sabia
sabíem
sabíeu
sabien
sabí
saberes
sabé
sabérem
sabéreu
saberen
sabré
sabràs
sabrà
sabrem
sabreu
sabran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
sabria
sabries
sabria
sabríem
sabríeu
sabrien
sàpiga
sàpigues
sàpiga
sapiguem
sapigueu
sàpiguen
sabés
sabessis
sabés
sabéssim
sabéssiu
sabessin

sàpigues
sàpiga
sapiguem
sapigueu
sàpiguen
Infinitiusaber
Gerundisabent
Participi
sabutsabuda
sabutssabudes

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana