diagenitzar - verb

di·a·ge·nit·zar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
diagenitzo
diagenitzes
diagenitza
diagenitzem
diagenitzeu
diagenitzen
diagenitzava
diagenitzaves
diagenitzava
diagenitzàvem
diagenitzàveu
diagenitzaven
diagenitzí
diagenitzares
diagenitzà
diagenitzàrem
diagenitzàreu
diagenitzaren
diagenitzaré
diagenitzaràs
diagenitzarà
diagenitzarem
diagenitzareu
diagenitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
diagenitzaria
diagenitzaries
diagenitzaria
diagenitzaríem
diagenitzaríeu
diagenitzarien
diagenitzi
diagenitzis
diagenitzi
diagenitzem
diagenitzeu
diagenitzin
diagenitzés
diagenitzessis
diagenitzés
diagenitzéssim
diagenitzéssiu
diagenitzessin

diagenitza
diagenitzi
diagenitzem
diagenitzeu
diagenitzin
Infinitiudiagenitzar
Gerundidiagenitzant
Participi
diagenitzatdiagenitzada
diagenitzatsdiagenitzades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana