rostir - verb

ros·tir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
rosteixo
rosteixes
rosteix
rostim
rostiu
rosteixen
rostia
rosties
rostia
rostíem
rostíeu
rostien
rostí
rostires
rostí
rostírem
rostíreu
rostiren
rostiré
rostiràs
rostirà
rostirem
rostireu
rostiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
rostiria
rostiries
rostiria
rostiríem
rostiríeu
rostirien
rosteixi
rosteixis
rosteixi
rostim
rostiu
rosteixin
rostís
rostissis
rostís
rostíssim
rostíssiu
rostissin

rosteix
rosteixi
rostim
rostiu
rosteixin
Infinitiurostir
Gerundirostint
Participi
rostitrostida
rostitsrostides

Flexionat com: servir

forma nominal : rostiment, rostida

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana