ordiar - verb

or·di·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ordio
ordies
ordia
ordiem
ordieu
ordien
ordiava
ordiaves
ordiava
ordiàvem
ordiàveu
ordiaven
ordií
ordiares
ordià
ordiàrem
ordiàreu
ordiaren
ordiaré
ordiaràs
ordiarà
ordiarem
ordiareu
ordiaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ordiaria
ordiaries
ordiaria
ordiaríem
ordiaríeu
ordiarien
ordiï
ordiïs
ordiï
ordiem
ordieu
ordiïn
ordiés
ordiessis
ordiés
ordiéssim
ordiéssiu
ordiessin

ordia
ordiï
ordiem
ordieu
ordiïn
Infinitiuordiar
Gerundiordiant
Participi
ordiatordiada
ordiatsordiades

Flexionat com: apariar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana