manumetre - verb

ma·nu·me·tre

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
manumeto
manumets
manumet
manumetem
manumeteu
manumeten
manumetia
manumeties
manumetia
manumetíem
manumetíeu
manumetien
manumetí
manumeteres
manumeté
manumetérem
manumetéreu
manumeteren
manumetré
manumetràs
manumetrà
manumetrem
manumetreu
manumetran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
manumetria
manumetries
manumetria
manumetríem
manumetríeu
manumetrien
manumeti
manumetis
manumeti
manumetem
manumeteu
manumetin
manumetés
manumetessis
manumetés
manumetéssim
manumetéssiu
manumetessin

manumet
manumeti
manumetem
manumeteu
manumetin
Infinitiumanumetre
Gerundimanumetent
Participi
manumèsmanumesa
manumesosmanumeses

Flexionat com: admetre

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana