viltenir - verb

vil·te·nir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
viltinc
viltens
vilté
viltenim
vilteniu
viltenen
viltenia
viltenies
viltenia
vilteníem
vilteníeu
viltenien
viltinguí
viltingueres
viltingué
viltinguérem
viltinguéreu
viltingueren
viltindré
viltindràs
viltindrà
viltindrem
viltindreu
viltindran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
viltindria
viltindries
viltindria
viltindríem
viltindríeu
viltindrien
viltingui
viltinguis
viltingui
viltinguem
viltingueu
viltinguin
viltingués
viltinguessis
viltingués
viltinguéssim
viltinguéssiu
viltinguessin

viltén / viltingues
viltingui
viltinguem
vilteniu / viltingueu
viltinguin
Infinitiuviltenir
Gerundiviltenint
Participi
viltingutviltinguda
viltingutsviltingudes

Flexionat com: sobrevenir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana