traucar - verb

trau·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
trauco
trauques
trauca
trauquem
trauqueu
trauquen
traucava
traucaves
traucava
traucàvem
traucàveu
traucaven
trauquí
traucares
traucà
traucàrem
traucàreu
traucaren
traucaré
traucaràs
traucarà
traucarem
traucareu
traucaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
traucaria
traucaries
traucaria
traucaríem
traucaríeu
traucarien
trauqui
trauquis
trauqui
trauquem
trauqueu
trauquin
trauqués
trauquessis
trauqués
trauquéssim
trauquéssiu
trauquessin

trauca
trauqui
trauquem
trauqueu
trauquin
Infinitiutraucar
Gerunditraucant
Participi
traucattraucada
traucatstraucades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana