singlotar - verb

sin·glo·tar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
singloto
singlotes
singlota
singlotem
singloteu
singloten
singlotava
singlotaves
singlotava
singlotàvem
singlotàveu
singlotaven
singlotí
singlotares
singlotà
singlotàrem
singlotàreu
singlotaren
singlotaré
singlotaràs
singlotarà
singlotarem
singlotareu
singlotaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
singlotaria
singlotaries
singlotaria
singlotaríem
singlotaríeu
singlotarien
singloti
singlotis
singloti
singlotem
singloteu
singlotin
singlotés
singlotessis
singlotés
singlotéssim
singlotéssiu
singlotessin

singlota
singloti
singlotem
singloteu
singlotin
Infinitiusinglotar
Gerundisinglotant
Participi
singlotatsinglotada
singlotatssinglotades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana