retentir - verb

re·ten·tir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
retenteixo
retenteixes
retenteix
retentim
retentiu
retenteixen
retentia
retenties
retentia
retentíem
retentíeu
retentien
retentí
retentires
retentí
retentírem
retentíreu
retentiren
retentiré
retentiràs
retentirà
retentirem
retentireu
retentiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
retentiria
retentiries
retentiria
retentiríem
retentiríeu
retentirien
retenteixi
retenteixis
retenteixi
retentim
retentiu
retenteixin
retentís
retentissis
retentís
retentíssim
retentíssiu
retentissin

retenteix
retenteixi
retentim
retentiu
retenteixin
Infinitiuretentir
Gerundiretentint
Participi
retentitretentida
retentitsretentides

Flexionat com: servir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana