requerir - verb

re·que·rir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
requereixo
requereixes
requereix
requerim
requeriu
requereixen
requeria
requeries
requeria
requeríem
requeríeu
requerien
requerí
requerires
requerí
requerírem
requeríreu
requeriren
requeriré
requeriràs
requerirà
requerirem
requerireu
requeriran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
requeriria
requeriries
requeriria
requeriríem
requeriríeu
requeririen
requereixi
requereixis
requereixi
requerim
requeriu
requereixin
requerís
requerissis
requerís
requeríssim
requeríssiu
requerissin

requereix
requereixi
requerim
requeriu
requereixin
Infinitiurequerir
Gerundirequerint
Participi
requeritrequerida
requeritsrequerides

Flexionat com: servir

forma nominal : requesta, requeriment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana