riure - verb

riu·re

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ric
rius
riu
riem
rieu
riuen
reia
reies
reia
rèiem
rèieu
reien
riguí
rigueres
rigué
riguérem
riguéreu
rigueren
riuré
riuràs
riurà
riurem
riureu
riuran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
riuria
riuries
riuria
riuríem
riuríeu
riurien
rigui
riguis
rigui
riguem
rigueu
riguin
rigués
riguessis
rigués
riguéssim
riguéssiu
riguessin

riu
rigui
riguem
rieu
riguin
Infinitiuriure
Gerundirient
Participi
rigutriguda
rigutsrigudes

Flexionat com: riure

forma nominal : riure, riguda, rialla

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana