punir - verb

pu·nir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
puneixo
puneixes
puneix
punim
puniu
puneixen
punia
punies
punia
puníem
puníeu
punien
puní
punires
puní
punírem
puníreu
puniren
puniré
puniràs
punirà
punirem
punireu
puniran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
puniria
puniries
puniria
puniríem
puniríeu
punirien
puneixi
puneixis
puneixi
punim
puniu
puneixin
punís
punissis
punís
puníssim
puníssiu
punissin

puneix
puneixi
punim
puniu
puneixin
Infinitiupunir
Gerundipunint
Participi
punitpunida
punitspunides

Flexionat com: servir

forma nominal : punició

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana