ometre - verb

o·me·tre

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ometo
omets
omet
ometem
ometeu
ometen
ometia
ometies
ometia
ometíem
ometíeu
ometien
ometí
ometeres
ometé
ometérem
ometéreu
ometeren
ometré
ometràs
ometrà
ometrem
ometreu
ometran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ometria
ometries
ometria
ometríem
ometríeu
ometrien
ometi
ometis
ometi
ometem
ometeu
ometin
ometés
ometessis
ometés
ometéssim
ometéssiu
ometessin

omet
ometi
ometem
ometeu
ometin
Infinitiuometre
Gerundiometent
Participi
omèsomesa
omesosomeses

Flexionat com: admetre

forma nominal : omissió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana