occir - verb

oc·cir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
occeixo
occeixes
occeix
occim
occiu
occeixen
occia
occies
occia
occíem
occíeu
occien
occí
occires
occí
occírem
occíreu
occiren
occiré
occiràs
occirà
occirem
occireu
occiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
occiria
occiries
occiria
occiríem
occiríeu
occirien
occeixi
occeixis
occeixi
occim
occiu
occeixin
occís
occissis
occís
occíssim
occíssiu
occissin

occeix
occeixi
occim
occiu
occeixin
Infinitiuoccir
Gerundioccint
Participi
occitoccida
occitsoccides

Flexionat com: servir

forma nominal : occisió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana