obcecar - verb

ob·ce·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
obceco
obceques
obceca
obcequem
obcequeu
obcequen
obcecava
obcecaves
obcecava
obcecàvem
obcecàveu
obcecaven
obcequí
obcecares
obcecà
obcecàrem
obcecàreu
obcecaren
obcecaré
obcecaràs
obcecarà
obcecarem
obcecareu
obcecaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
obcecaria
obcecaries
obcecaria
obcecaríem
obcecaríeu
obcecarien
obcequi
obcequis
obcequi
obcequem
obcequeu
obcequin
obcequés
obcequessis
obcequés
obcequéssim
obcequéssiu
obcequessin

obceca
obcequi
obcequem
obcequeu
obcequin
Infinitiuobcecar
Gerundiobcecant
Participi
obcecatobcecada
obcecatsobcecades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana