munir - verb

mu·nir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
muneixo
muneixes
muneix
munim
muniu
muneixen
munia
munies
munia
muníem
muníeu
munien
muní
munires
muní
munírem
muníreu
muniren
muniré
muniràs
munirà
munirem
munireu
muniran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
muniria
muniries
muniria
muniríem
muniríeu
munirien
muneixi
muneixis
muneixi
munim
muniu
muneixin
munís
munissis
munís
muníssim
muníssiu
munissin

muneix
muneixi
munim
muniu
muneixin
Infinitiumunir
Gerundimunint
Participi
munitmunida
munitsmunides

Flexionat com: servir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana