menjussar - verb

men·jus·sar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
menjusso
menjusses
menjussa
menjussem
menjusseu
menjussen
menjussava
menjussaves
menjussava
menjussàvem
menjussàveu
menjussaven
menjussí
menjussares
menjussà
menjussàrem
menjussàreu
menjussaren
menjussaré
menjussaràs
menjussarà
menjussarem
menjussareu
menjussaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
menjussaria
menjussaries
menjussaria
menjussaríem
menjussaríeu
menjussarien
menjussi
menjussis
menjussi
menjussem
menjusseu
menjussin
menjussés
menjussessis
menjussés
menjusséssim
menjusséssiu
menjussessin

menjussa
menjussi
menjussem
menjusseu
menjussin
Infinitiumenjussar
Gerundimenjussant
Participi
menjussatmenjussada
menjussatsmenjussades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana