maniobrar - verb

ma·ni·o·brar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
maniobro
maniobres
maniobra
maniobrem
maniobreu
maniobren
maniobrava
maniobraves
maniobrava
maniobràvem
maniobràveu
maniobraven
maniobrí
maniobrares
maniobrà
maniobràrem
maniobràreu
maniobraren
maniobraré
maniobraràs
maniobrarà
maniobrarem
maniobrareu
maniobraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
maniobraria
maniobraries
maniobraria
maniobraríem
maniobraríeu
maniobrarien
maniobri
maniobris
maniobri
maniobrem
maniobreu
maniobrin
maniobrés
maniobressis
maniobrés
maniobréssim
maniobréssiu
maniobressin

maniobra
maniobri
maniobrem
maniobreu
maniobrin
Infinitiumaniobrar
Gerundimaniobrant
Participi
maniobratmaniobrada
maniobratsmaniobrades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana