transitiu; intransitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
intrigo intrigues intriga intriguem intrigueu intriguen | intrigava intrigaves intrigava intrigàvem intrigàveu intrigaven | intriguí intrigares intrigà intrigàrem intrigàreu intrigaren | intrigaré intrigaràs intrigarà intrigarem intrigareu intrigaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
intrigaria intrigaries intrigaria intrigaríem intrigaríeu intrigarien | intrigui intriguis intrigui intriguem intrigueu intriguin | intrigués intriguessis intrigués intriguéssim intriguéssiu intriguessin | intriga intrigui intriguem intrigueu intriguin |
Infinitiu | intrigar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | intrigant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: arremangar
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana