interrompre - verb

in·ter·rom·pre

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
interrompo
interromps
interromp
interrompem
interrompeu
interrompen
interrompia
interrompies
interrompia
interrompíem
interrompíeu
interrompien
interrompí
interromperes
interrompé
interrompérem
interrompéreu
interromperen
interrompré
interrompràs
interromprà
interromprem
interrompreu
interrompran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
interrompria
interrompries
interrompria
interrompríem
interrompríeu
interromprien
interrompi
interrompis
interrompi
interrompem
interrompeu
interrompin
interrompés
interrompessis
interrompés
interrompéssim
interrompéssiu
interrompessin

interromp
interrompi
interrompem
interrompeu
interrompin
Infinitiuinterrompre
Gerundiinterrompent
Participi
interromputinterrompuda
interromputsinterrompudes

Flexionat com: combatre

forma nominal : interrupció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana