pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| inquieto inquietes inquieta inquietem inquieteu inquieten | inquietava inquietaves inquietava inquietàvem inquietàveu inquietaven | inquietí inquietares inquietà inquietàrem inquietàreu inquietaren | inquietaré inquietaràs inquietarà inquietarem inquietareu inquietaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| inquietaria inquietaries inquietaria inquietaríem inquietaríeu inquietarien | inquieti inquietis inquieti inquietem inquieteu inquietin | inquietés inquietessis inquietés inquietéssim inquietéssiu inquietessin | inquieta inquieti inquietem inquieteu inquietin | ||
| Infinitiu | inquietar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | inquietant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana