transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
existimo existimes existima existimem existimeu existimen | existimava existimaves existimava existimàvem existimàveu existimaven | existimí existimares existimà existimàrem existimàreu existimaren | existimaré existimaràs existimarà existimarem existimareu existimaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
existimaria existimaries existimaria existimaríem existimaríeu existimarien | existimi existimis existimi existimem existimeu existimin | existimés existimessis existimés existiméssim existiméssiu existimessin | existima existimi existimem existimeu existimin |
Infinitiu | existimar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | existimant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : existimació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana