rectificar - verb

rec·ti·fi·car

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
rectifico
rectifiques
rectifica
rectifiquem
rectifiqueu
rectifiquen
rectificava
rectificaves
rectificava
rectificàvem
rectificàveu
rectificaven
rectifiquí
rectificares
rectificà
rectificàrem
rectificàreu
rectificaren
rectificaré
rectificaràs
rectificarà
rectificarem
rectificareu
rectificaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
rectificaria
rectificaries
rectificaria
rectificaríem
rectificaríeu
rectificarien
rectifiqui
rectifiquis
rectifiqui
rectifiquem
rectifiqueu
rectifiquin
rectifiqués
rectifiquessis
rectifiqués
rectifiquéssim
rectifiquéssiu
rectifiquessin

rectifica
rectifiqui
rectifiquem
rectifiqueu
rectifiquin
Infinitiurectificar
Gerundirectificant
Participi
rectificatrectificada
rectificatsrectificades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : rectificació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana