pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
rectifico rectifiques rectifica rectifiquem rectifiqueu rectifiquen | rectificava rectificaves rectificava rectificàvem rectificàveu rectificaven | rectifiquí rectificares rectificà rectificàrem rectificàreu rectificaren | rectificaré rectificaràs rectificarà rectificarem rectificareu rectificaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
rectificaria rectificaries rectificaria rectificaríem rectificaríeu rectificarien | rectifiqui rectifiquis rectifiqui rectifiquem rectifiqueu rectifiquin | rectifiqués rectifiquessis rectifiqués rectifiquéssim rectifiquéssiu rectifiquessin | rectifica rectifiqui rectifiquem rectifiqueu rectifiquin |
Infinitiu | rectificar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | rectificant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: abarrocar
forma nominal : rectificació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana