transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| excomunico excomuniques excomunica excomuniquem excomuniqueu excomuniquen | excomunicava excomunicaves excomunicava excomunicàvem excomunicàveu excomunicaven | excomuniquí excomunicares excomunicà excomunicàrem excomunicàreu excomunicaren | excomunicaré excomunicaràs excomunicarà excomunicarem excomunicareu excomunicaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| excomunicaria excomunicaries excomunicaria excomunicaríem excomunicaríeu excomunicarien | excomuniqui excomuniquis excomuniqui excomuniquem excomuniqueu excomuniquin | excomuniqués excomuniquessis excomuniqués excomuniquéssim excomuniquéssiu excomuniquessin | excomunica excomuniqui excomuniquem excomuniqueu excomuniquin | ||
| Infinitiu | excomunicar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | excomunicant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: abarrocar
forma nominal : excomunió
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana