enrellentir - verb

en·re·llen·tir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enrellenteixo
enrellenteixes
enrellenteix
enrellentim
enrellentiu
enrellenteixen
enrellentia
enrellenties
enrellentia
enrellentíem
enrellentíeu
enrellentien
enrellentí
enrellentires
enrellentí
enrellentírem
enrellentíreu
enrellentiren
enrellentiré
enrellentiràs
enrellentirà
enrellentirem
enrellentireu
enrellentiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enrellentiria
enrellentiries
enrellentiria
enrellentiríem
enrellentiríeu
enrellentirien
enrellenteixi
enrellenteixis
enrellenteixi
enrellentim
enrellentiu
enrellenteixin
enrellentís
enrellentissis
enrellentís
enrellentíssim
enrellentíssiu
enrellentissin

enrellenteix
enrellenteixi
enrellentim
enrellentiu
enrellenteixin
Infinitiuenrellentir
Gerundienrellentint
Participi
enrellentitenrellentida
enrellentitsenrellentides

Flexionat com: servir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana