enlleir - verb

en·lle·ir

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enlleeixo
enlleeixes
enlleeix
enlleïm
enlleïu
enlleeixen
enlleïa
enlleïes
enlleïa
enlleíem
enlleíeu
enlleïen
enlleí
enlleïres
enlleí
enlleírem
enlleíreu
enlleïren
enlleiré
enlleiràs
enlleirà
enlleirem
enlleireu
enlleiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enlleiria
enlleiries
enlleiria
enlleiríem
enlleiríeu
enlleirien
enlleeixi
enlleeixis
enlleeixi
enlleïm
enlleïu
enlleeixin
enlleís
enlleïssis
enlleís
enlleíssim
enlleíssiu
enlleïssin

enlleeix
enlleeixi
enlleïm
enlleïu
enlleeixin
Infinitiuenlleir
Gerundienlleint
Participi
enlleïtenlleïda
enlleïtsenlleïdes

Flexionat com: esvair

forma nominal : enlleïment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana