encapirotar - verb

en·ca·pi·ro·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encapiroto
encapirotes
encapirota
encapirotem
encapiroteu
encapiroten
encapirotava
encapirotaves
encapirotava
encapirotàvem
encapirotàveu
encapirotaven
encapirotí
encapirotares
encapirotà
encapirotàrem
encapirotàreu
encapirotaren
encapirotaré
encapirotaràs
encapirotarà
encapirotarem
encapirotareu
encapirotaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encapirotaria
encapirotaries
encapirotaria
encapirotaríem
encapirotaríeu
encapirotarien
encapiroti
encapirotis
encapiroti
encapirotem
encapiroteu
encapirotin
encapirotés
encapirotessis
encapirotés
encapirotéssim
encapirotéssiu
encapirotessin

encapirota
encapiroti
encapirotem
encapiroteu
encapirotin
Infinitiuencapirotar
Gerundiencapirotant
Participi
encapirotatencapirotada
encapirotatsencapirotades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana