enarbrar - verb

en·ar·brar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enarbro
enarbres
enarbra
enarbrem
enarbreu
enarbren
enarbrava
enarbraves
enarbrava
enarbràvem
enarbràveu
enarbraven
enarbrí
enarbrares
enarbrà
enarbràrem
enarbràreu
enarbraren
enarbraré
enarbraràs
enarbrarà
enarbrarem
enarbrareu
enarbraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enarbraria
enarbraries
enarbraria
enarbraríem
enarbraríeu
enarbrarien
enarbri
enarbris
enarbri
enarbrem
enarbreu
enarbrin
enarbrés
enarbressis
enarbrés
enarbréssim
enarbréssiu
enarbressin

enarbra
enarbri
enarbrem
enarbreu
enarbrin
Infinitiuenarbrar
Gerundienarbrant
Participi
enarbratenarbrada
enarbratsenarbrades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana