empillocar - verb

em·pi·llo·car

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
empilloco
empilloques
empilloca
empilloquem
empilloqueu
empilloquen
empillocava
empillocaves
empillocava
empillocàvem
empillocàveu
empillocaven
empilloquí
empillocares
empillocà
empillocàrem
empillocàreu
empillocaren
empillocaré
empillocaràs
empillocarà
empillocarem
empillocareu
empillocaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
empillocaria
empillocaries
empillocaria
empillocaríem
empillocaríeu
empillocarien
empilloqui
empilloquis
empilloqui
empilloquem
empilloqueu
empilloquin
empilloqués
empilloquessis
empilloqués
empilloquéssim
empilloquéssiu
empilloquessin

empilloca
empilloqui
empilloquem
empilloqueu
empilloquin
Infinitiuempillocar
Gerundiempillocant
Participi
empillocatempillocada
empillocatsempillocades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana