emmorcar - verb

em·mor·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emmorco
emmorques
emmorca
emmorquem
emmorqueu
emmorquen
emmorcava
emmorcaves
emmorcava
emmorcàvem
emmorcàveu
emmorcaven
emmorquí
emmorcares
emmorcà
emmorcàrem
emmorcàreu
emmorcaren
emmorcaré
emmorcaràs
emmorcarà
emmorcarem
emmorcareu
emmorcaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emmorcaria
emmorcaries
emmorcaria
emmorcaríem
emmorcaríeu
emmorcarien
emmorqui
emmorquis
emmorqui
emmorquem
emmorqueu
emmorquin
emmorqués
emmorquessis
emmorqués
emmorquéssim
emmorquéssiu
emmorquessin

emmorca
emmorqui
emmorquem
emmorqueu
emmorquin
Infinitiuemmorcar
Gerundiemmorcant
Participi
emmorcatemmorcada
emmorcatsemmorcades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana