emergir - verb

e·mer·gir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emergeixo
emergeixes
emergeix
emergim
emergiu
emergeixen
emergia
emergies
emergia
emergíem
emergíeu
emergien
emergí
emergires
emergí
emergírem
emergíreu
emergiren
emergiré
emergiràs
emergirà
emergirem
emergireu
emergiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emergiria
emergiries
emergiria
emergiríem
emergiríeu
emergirien
emergeixi
emergeixis
emergeixi
emergim
emergiu
emergeixin
emergís
emergissis
emergís
emergíssim
emergíssiu
emergissin

emergeix
emergeixi
emergim
emergiu
emergeixin
Infinitiuemergir
Gerundiemergint
Participi
emergitemergida
emergitsemergides

Flexionat com: servir

forma nominal : emergència

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana