embravir - verb

em·bra·vir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
embraveixo
embraveixes
embraveix
embravim
embraviu
embraveixen
embravia
embravies
embravia
embravíem
embravíeu
embravien
embraví
embravires
embraví
embravírem
embravíreu
embraviren
embraviré
embraviràs
embravirà
embravirem
embravireu
embraviran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
embraviria
embraviries
embraviria
embraviríem
embraviríeu
embravirien
embraveixi
embraveixis
embraveixi
embravim
embraviu
embraveixin
embravís
embravissis
embravís
embravíssim
embravíssiu
embravissin

embraveix
embraveixi
embravim
embraviu
embraveixin
Infinitiuembravir
Gerundiembravint
Participi
embravitembravida
embravitsembravides

Flexionat com: servir

forma nominal : embraviment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana