dur - verb

dur

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
duc
dus / duus
du / duu
duem
dueu
duen
duia
duies
duia
dúiem
dúieu
duien
duguí
dugueres
dugué
duguérem
duguéreu
dugueren
duré
duràs
durà
durem
dureu
duran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
duria
duries
duria
duríem
duríeu
durien
dugui
duguis
dugui
duguem
dugueu
duguin
dugués
duguessis
dugués
duguéssim
duguéssiu
duguessin

du / duu
dugui
duguem
dueu
duguin
Infinitiudur
Gerundiduent
Participi
dutduta
dutsdutes

forma nominal : duta

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana