dissuadir - verb

dis·su·a·dir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
dissuadeixo
dissuadeixes
dissuadeix
dissuadim
dissuadiu
dissuadeixen
dissuadia
dissuadies
dissuadia
dissuadíem
dissuadíeu
dissuadien
dissuadí
dissuadires
dissuadí
dissuadírem
dissuadíreu
dissuadiren
dissuadiré
dissuadiràs
dissuadirà
dissuadirem
dissuadireu
dissuadiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
dissuadiria
dissuadiries
dissuadiria
dissuadiríem
dissuadiríeu
dissuadirien
dissuadeixi
dissuadeixis
dissuadeixi
dissuadim
dissuadiu
dissuadeixin
dissuadís
dissuadissis
dissuadís
dissuadíssim
dissuadíssiu
dissuadissin

dissuadeix
dissuadeixi
dissuadim
dissuadiu
dissuadeixin
Infinitiudissuadir
Gerundidissuadint
Participi
dissuaditdissuadida
dissuaditsdissuadides

Flexionat com: servir

forma nominal : dissuasió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana