dimitir - verb

di·mi·tir

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
dimiteixo
dimiteixes
dimiteix
dimitim
dimitiu
dimiteixen
dimitia
dimities
dimitia
dimitíem
dimitíeu
dimitien
dimití
dimitires
dimití
dimitírem
dimitíreu
dimitiren
dimitiré
dimitiràs
dimitirà
dimitirem
dimitireu
dimitiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
dimitiria
dimitiries
dimitiria
dimitiríem
dimitiríeu
dimitirien
dimiteixi
dimiteixis
dimiteixi
dimitim
dimitiu
dimiteixin
dimitís
dimitissis
dimitís
dimitíssim
dimitíssiu
dimitissin

dimiteix
dimiteixi
dimitim
dimitiu
dimiteixin
Infinitiudimitir
Gerundidimitint
Participi
dimititdimitida
dimititsdimitides

Flexionat com: servir

forma nominal : dimissió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana