difractar - verb

di·frac·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
difracto
difractes
difracta
difractem
difracteu
difracten
difractava
difractaves
difractava
difractàvem
difractàveu
difractaven
difractí
difractares
difractà
difractàrem
difractàreu
difractaren
difractaré
difractaràs
difractarà
difractarem
difractareu
difractaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
difractaria
difractaries
difractaria
difractaríem
difractaríeu
difractarien
difracti
difractis
difracti
difractem
difracteu
difractin
difractés
difractessis
difractés
difractéssim
difractéssiu
difractessin

difracta
difracti
difractem
difracteu
difractin
Infinitiudifractar
Gerundidifractant
Participi
difractatdifractada
difractatsdifractades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana