difluir - verb

di·flu·ir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
diflueixo
diflueixes
diflueix
difluïm
difluïu
diflueixen
difluïa
difluïes
difluïa
difluíem
difluíeu
difluïen
difluí
difluïes
difluí
difluírem
difluíreu
difluïren
difluiré
difluiràs
difluirà
difluirem
difluireu
difluiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
difluiria
difluiries
difluiria
difluiríem
difluiríeu
difluirien
diflueixi
diflueixis
diflueixi
difluïm
difluïu
diflueixin
difluís
difluïssis
difluís
difluíssim
difluíssiu
difluïssin

diflueix
diflueixi
difluïm
difluïu
diflueixin
Infinitiudifluir
Gerundidifluint
Participi
difluïtdifluïda
difluïtsdifluïdes

Flexionat com: instruir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana