dessagnar - verb

des·sag·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
dessagno
dessagnes
dessagna
dessagnem
dessagneu
dessagnen
dessagnava
dessagnaves
dessagnava
dessagnàvem
dessagnàveu
dessagnaven
dessagní
dessagnares
dessagnà
dessagnàrem
dessagnàreu
dessagnaren
dessagnaré
dessagnaràs
dessagnarà
dessagnarem
dessagnareu
dessagnaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
dessagnaria
dessagnaries
dessagnaria
dessagnaríem
dessagnaríeu
dessagnarien
dessagni
dessagnis
dessagni
dessagnem
dessagneu
dessagnin
dessagnés
dessagnessis
dessagnés
dessagnéssim
dessagnéssiu
dessagnessin

dessagna
dessagni
dessagnem
dessagneu
dessagnin
Infinitiudessagnar
Gerundidessagnant
Participi
dessagnatdessagnada
dessagnatsdessagnades

Flexionat com: parlar

forma nominal : dessagnament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana