desjunyir - verb

des·ju·nyir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desjunyeixo
desjunyeixes
desjunyeix
desjunyim
desjunyiu
desjunyeixen
desjunyia
desjunyies
desjunyia
desjunyíem
desjunyíeu
desjunyien
desjunyí
desjunyires
desjunyí
desjunyírem
desjunyíreu
desjunyiren
desjunyiré
desjunyiràs
desjunyirà
desjunyirem
desjunyireu
desjunyiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desjunyiria
desjunyiries
desjunyiria
desjunyiríem
desjunyiríeu
desjunyirien
desjunyeixi
desjunyeixis
desjunyeixi
desjunyim
desjunyiu
desjunyeixin
desjunyís
desjunyissis
desjunyís
desjunyíssim
desjunyíssiu
desjunyissin

desjunyeix
desjunyeixi
desjunyim
desjunyiu
desjunyeixin
Infinitiudesjunyir
Gerundidesjunyint
Participi
desjunyitdesjunyida
desjunyitsdesjunyides

Flexionat com: servir

forma nominal : desjunyiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana