deshabitar - verb

des·ha·bi·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
deshabito
deshabites
deshabita
deshabitem
deshabiteu
deshabiten
deshabitava
deshabitaves
deshabitava
deshabitàvem
deshabitàveu
deshabitaven
deshabití
deshabitares
deshabità
deshabitàrem
deshabitàreu
deshabitaren
deshabitaré
deshabitaràs
deshabitarà
deshabitarem
deshabitareu
deshabitaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
deshabitaria
deshabitaries
deshabitaria
deshabitaríem
deshabitaríeu
deshabitarien
deshabiti
deshabitis
deshabiti
deshabitem
deshabiteu
deshabitin
deshabités
deshabitessis
deshabités
deshabitéssim
deshabitéssiu
deshabitessin

deshabita
deshabiti
deshabitem
deshabiteu
deshabitin
Infinitiudeshabitar
Gerundideshabitant
Participi
deshabitatdeshabitada
deshabitatsdeshabitades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana