pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| desengatjo desengatges desengatja desengatgem desengatgeu desengatgen | desengatjava desengatjaves desengatjava desengatjàvem desengatjàveu desengatjaven | desengatgí desengatjares desengatjà desengatjàrem desengatjàreu desengatjaren | desengatjaré desengatjaràs desengatjarà desengatjarem desengatjareu desengatjaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| desengatjaria desengatjaries desengatjaria desengatjaríem desengatjaríeu desengatjarien | desengatgi desengatgis desengatgi desengatgem desengatgeu desengatgin | desengatgés desengatgessis desengatgés desengatgéssim desengatgéssiu desengatgessin | desengatja desengatgi desengatgem desengatgeu desengatgin | ||
| Infinitiu | desengatjar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | desengatjant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: pujar
forma nominal : desengatjament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana