transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
desencubo desencubes desencuba desencubem desencubeu desencuben | desencubava desencubaves desencubava desencubàvem desencubàveu desencubaven | desencubí desencubares desencubà desencubàrem desencubàreu desencubaren | desencubaré desencubaràs desencubarà desencubarem desencubareu desencubaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
desencubaria desencubaries desencubaria desencubaríem desencubaríeu desencubarien | desencubi desencubis desencubi desencubem desencubeu desencubin | desencubés desencubessis desencubés desencubéssim desencubéssiu desencubessin | desencuba desencubi desencubem desencubeu desencubin |
Infinitiu | desencubar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | desencubant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana