desempastar - verb

des·em·pas·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desempasto
desempastes
desempasta
desempastem
desempasteu
desempasten
desempastava
desempastaves
desempastava
desempastàvem
desempastàveu
desempastaven
desempastí
desempastares
desempastà
desempastàrem
desempastàreu
desempastaren
desempastaré
desempastaràs
desempastarà
desempastarem
desempastareu
desempastaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desempastaria
desempastaries
desempastaria
desempastaríem
desempastaríeu
desempastarien
desempasti
desempastis
desempasti
desempastem
desempasteu
desempastin
desempastés
desempastessis
desempastés
desempastéssim
desempastéssiu
desempastessin

desempasta
desempasti
desempastem
desempasteu
desempastin
Infinitiudesempastar
Gerundidesempastant
Participi
desempastatdesempastada
desempastatsdesempastades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana