desavençar - verb

des·a·ven·çar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desavenço
desavences
desavença
desavencem
desavenceu
desavencen
desavençava
desavençaves
desavençava
desavençàvem
desavençàveu
desavençaven
desavencí
desavençares
desavençà
desavençàrem
desavençàreu
desavençaren
desavençaré
desavençaràs
desavençarà
desavençarem
desavençareu
desavençaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desavençaria
desavençaries
desavençaria
desavençaríem
desavençaríeu
desavençarien
desavenci
desavencis
desavenci
desavencem
desavenceu
desavencin
desavencés
desavencessis
desavencés
desavencéssim
desavencéssiu
desavencessin

desavença
desavenci
desavencem
desavenceu
desavencin
Infinitiudesavençar
Gerundidesavençant
Participi
desavençatdesavençada
desavençatsdesavençades

Flexionat com: boçar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana