desarrestar - verb

des·ar·res·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desarresto
desarrestes
desarresta
desarrestem
desarresteu
desarresten
desarrestava
desarrestaves
desarrestava
desarrestàvem
desarrestàveu
desarrestaven
desarrestí
desarrestares
desarrestà
desarrestàrem
desarrestàreu
desarrestaren
desarrestaré
desarrestaràs
desarrestarà
desarrestarem
desarrestareu
desarrestaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desarrestaria
desarrestaries
desarrestaria
desarrestaríem
desarrestaríeu
desarrestarien
desarresti
desarrestis
desarresti
desarrestem
desarresteu
desarrestin
desarrestés
desarrestessis
desarrestés
desarrestéssim
desarrestéssiu
desarrestessin

desarresta
desarresti
desarrestem
desarresteu
desarrestin
Infinitiudesarrestar
Gerundidesarrestant
Participi
desarrestatdesarrestada
desarrestatsdesarrestades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana