desarraconar - verb

des·ar·ra·co·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desarracono
desarracones
desarracona
desarraconem
desarraconeu
desarraconen
desarraconava
desarraconaves
desarraconava
desarraconàvem
desarraconàveu
desarraconaven
desarraconí
desarraconares
desarraconà
desarraconàrem
desarraconàreu
desarraconaren
desarraconaré
desarraconaràs
desarraconarà
desarraconarem
desarraconareu
desarraconaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desarraconaria
desarraconaries
desarraconaria
desarraconaríem
desarraconaríeu
desarraconarien
desarraconi
desarraconis
desarraconi
desarraconem
desarraconeu
desarraconin
desarraconés
desarraconessis
desarraconés
desarraconéssim
desarraconéssiu
desarraconessin

desarracona
desarraconi
desarraconem
desarraconeu
desarraconin
Infinitiudesarraconar
Gerundidesarraconant
Participi
desarraconatdesarraconada
desarraconatsdesarraconades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana